De nieuwe fiets in de media

 

Recensie voor rubriek "Uitgelezen" tijdschrift De Wereldfietser

 

(verschijnt half oktober 2009)

"De nieuwe fiets. Villar San Costanzo - Amsterdam, 1247 km", Dirk Jan Roeleven. Uitgeverij L.J. Veen, ISBN 978-90-204 0816-4, 2009, 222 pagina's, prijs: €18,90

 

Dirk Jan Roeleven heeft een prachtig boek geschreven. Het verhaal klinkt als een jongensdroom. In 1994 heeft een fietsenmaker in een klein Piemontees dorpje de racefiets van Roeleven - op dat moment ten einde raad - gerepareerd. Bij het vertrek belooft hij terug te keren om een nieuwe fiets te kopen, en hierop vervolgens in zijn eentje terug te fietsen naar Nederland.
Twaalf jaar later voegt Roeleven de daad bij het woord. Op de spiksplinternieuwe Cucchietti Classico (liefkozend aangeduid als La Rossonero) vertrekt hij voor een tiendaagse van te voren uitgestippelde terugreis naar zijn huis.
Die reis verloopt niet van een leien dakje. Voor een deel ligt dat aan het melancholische uitgangspunt van de trip. Roeleven herdenkt onderweg geregeld de vrienden, naasten en familieleden die hem onlangs zijn ontvallen. Voor een ander deel ligt dat aan de geprogrammeerde opdracht die hij zichzelf heeft gesteld: het traject loopt via de Italiaanse Alpen, Vogezen en Ardennen naar het vlakke Nederland. Dat blijkt een illusie. Slecht weer met gesloten passen vormen een geregeld obstakel. Roeleven beschrijft de dramaas echter in stijl.
Ontroerend en ontwapenend zijn de vele aanmoedigende berichten die de schrijver/fietser onderweg ontvangt, veel via het moderne communicatiemiddel van de sms.

Ik heb het boek gelezen met de blik van een fietsreiziger. Vanuit dat perspectief heb ik toch regelmatig meewarig mijn wenkbrauwen moeten fronsen. Wie wil er nu in mei de Alpen doorsteken? Dat is de goden verzoeken. In het oorspronkelijke plan zat zelfs de doorsteek over de majestueuze Colle del Nivolet. Wist Roeleven wel dat de afdaling onverhard is?
Bovendien zal geen enkele wereldfietser al zijn bagage samenproppen in een rugzakje. Dirk Jan Roeleven echter wel: voor hem is zijn nieuwe fiets geen pakezel, vanuit een soort eerbetoon speelt hijzelf voor 'koelie'.
Merkwaardig naïef is ook het plan om vanaf Luxemburg het traject van de Tour de France van dat jaar integraal af te willen fietsen. Hij had op zijn vingers kunnen natellen dat buiten die ene dag in het jaar de route vergeven is van gevaarlijk en irritant snelverkeer.
Een doorgewinterde wereldfietser was ook niet zo uit het veld geslagen bij het maleur dat Roeleven overkwam bij de aanleiding van dit hele project: het riempje van de toeclip dat gebroken was.
Soit! Roeleven is een begenadigd schrijver. Hij is in staat de beelden die een dergelijke heroïsche louteringstocht nu eenmaal oproepen in voldoende mate te doseren: niet teveel, niet te weinig. Het feit dat hij in zijn dagelijkse leven TV-programmamaker is zal aan die kwaliteiten ongetwijfeld ten grondslag liggen. Zijn introspecties stemmen bij de lezer tot mijmering, maar ook bewondering.
"De nieuwe fiets" is inmiddels door verschillende recensenten bewierookt. Mart Smeets typeerde het zelfs als de fiets-opvolger van de filosofische reisklassieker "Zen, en de kunst van het motoronderhoud". Dat vind ik te veel eer. Maar een zeer goed boek blijft het. Aanrader!
Zie ook www.denieuwefiets.nl.

Marc Peeters